Als kind vond ik logeren en op vakantie gaan helemaal niet zo leuk, ik had altijd heimwee. Ik miste de vertrouwdheid van thuis.
Inmiddels vind ik nieuwe plekken ontdekken heerlijk en inspirerend, maar al ben ik nooit langer dan twee weken weg, thuiskomen blijft het fijnste dat er is.
Hoe moet het zijn als je huis en haard verlaat om elders op de wereld een nieuw bestaan op te bouwen? Als twee weken een lachertje is en je weet dat je nooit meer naar huis kunt? Hoe zou heimwee dan voelen… Het is een thema in mijn volgende boek.