Nog even, nog even, nog even
Herkennen jullie het: de drukte voor het begin van de zomervakantie?
Vergaderingen die er nog even tussendoor geduwd worden, afsluitingen op school, werk en binnen je netwerk, allemaal overigens in de combinatie borrel/BBQ. Originele bedankjes verzinnen, partijtjes en verjaardagen die nog snel even gevierd worden, want: ‘straks is iedereen weg’. Het is allemaal gezellig, maar een beetje veel. Ieder jaar is het weer een valkuil, vind ik.
Ik merk het gelijk aan mijn hoofd: ik sta constant aan en ben snel overprikkeld, met hoofdpijn/migraine tot gevolg.
Ja, ik weet het, nee is ook een antwoord, maar ik worstel ermee. Jullie niet?
Deze allerlaatste week voor de vakantie deed ik het beter voor mezelf. Ik zette kruisen in mijn agenda, niet zo zeer om niets te doen, maar juist om te doen waar ik zo’n behoefte aan had: stilte, alleen zijn, schrijven.
Mijn volle, overprikkelde hoofd kwam tot stilstand. Ik reisde voor mijn vakantie uit. Niet letterlijk, maar in mijn hoofd. Ik was met mijn personages op locatie en gaf er woorden aan. En zonder enige druk schreef ik zowaar 2000 woorden op een dag.
Morgen is het zover en ga ik echt op reis, nou ja, een tripje maken: zes dagen varen en slapen op een boot. Laptopje mee, uiteraard. Niets fijners dan over het water staren en mijn gedachten te laten stromen.
Voor iedereen die ook vertrekt: fijne reis, enne: kom uitgerust en opgeladen terug.
#lovewriting #schrijversleven #auteur #levensverhaal #fictie # non-fictie #menthalhealth #vakantie #lezen #schrijven #roman #onderweg